دکتر طاهری نیا معاونت پژوهشی دانشگاه فرهنگیان کشور
هنرمند کسی است که به هنر سخن گفتن واقف باشد،به موقع سخن بگوید و به موقع هم سخن نگوید
معاون پژوهشی دانشگاه فرهنگیان کشور در اولین همایش علمی آموزه های تربیتی درمتون ادبی که به میزبانی پردیس شهید باهنر دانشگاه فرهنگیان کرمان برگزار شد، پیرامون "سخن گفتن و سکوت انسان کنش ذهنی و زبانی اوست"به ایراد سخن پرداخت.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان کرمان ،دکتر طاهری نیا که از طریق فضای مجازی( ویدئو کنفرانس )دراولین همایش علمی آموزه های تربیتی درمتون ادبی ،که به میزبانی پردیس شهید باهنر دانشگاه فرهنگیان کرمان برگزار میشد، سخن میگفت ضمن تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام وگرامیداشت یاد و خاطره شهیدان رجایی باهنر، هفته دولت را به دولتمردان نظام جمهوری اسلامی تبریک گفته و از کلیه کسانی که با حضور در همایش علمی آموزه های تربیتی در متون ادبی از طریق ایراد سخن، ارسال مقاله و مشارکت در این نشست علمی بر غنای آن افزودند، تشکر نمودند. ایشان همچنین از زحمات دکتر توان رئیس دانشگاه فرهنگیان استان و کلیه دست اندرکاران برگزاری این همایش ،اعم از دبیر اجرایی همایش، دبیرعلمی همایش، مسئولین پژوهشی مدیریت استان وپردیس شهید باهنر(خواهران) وسایر همکارانی که درامر برگزاری همایش مذکور یاری رساندند، قدردانی کردند.
دکتر طاهری نیا سپس با اشاره به مستنداتی از نهج البلاغه و کلام امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام و نمونههایی از ادبیات غنی و تربیتی فارسی پیرامون "سخن گفتن و سکوت انسان کنش ذهنی و زبان اوست "به تفصیل به ایراد سخن پرداخت.
معاون پژوهشی دانشگاه فرهنگیان کشور با اشاره به سخنانی ازحضرت علی علیه السلام دراین خصوص،ازجمله اینکه فرمودند: اگرچه سخنوری در گفتن است ولی سلامت و مسئولیت در نگفتن می باشد. ویا اینکه درجایی دیگراز قول مولای متقیان آمده است:هر کس زیاد سخن بگوید،زیاد هم اشتباه می کندوهرکس زیاد اشتباه کرد خجالت وشرمش هم کاهش پیدا میکند وهرکس خجالت وشرمش کاهش پیدا کرد،دل مرده است وهرکس دل مرده باشد،جهنمی است ،گفت: این سخنان گهر بار حضرت علی علیه السلام یاد آور قائده ایست وآن قائده اینست که انسان عاقل را به سمت سخن گفتن به موقع وبه اندازه رهنمون می سازد.
دکتر طاهری نیا همچنین با اشاره به سخنانی از سعدی دراین زمینه، از جمله کلامی زیبا که گفته است: دم فروبستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی، گفت:
همه این امثال و روایات درحقیقت بیانگر این موضوع میباشد که، سخنی که نگفته باشی دربند توست اما اگر سخن را به زبان آوردی تو اسیر آن هستی، واین موضوع تشویق به سخن نگفتن نیست بلکه تشویق به مسئولیت متکلم دربرابر آنچه به زبان می آورد، میباشدپس هر چیز شایسته گفتن نیست.
وی ادامه داد:سخن گفتن وسخن نگفتن هر دو فضیلت است و تشخیص این دو هنر می باشد وهنرمند آن کسی است که به موقع سخن بگوید وبه موقع هم سخن نگوید، هر کدام از این ها به وقت خود انجام نشود هم نشانه کم عقلی است و هم نشانه ظلم،البته هم ظلم به خود و هم ظلم به دیگران ،آنجا که باید سخن گویدسکوت نماید و آنجا که باید سکوت کند سخن به زبان آورد.
وی درادامه با قرائت اشعاری دراین خصوص، سخنان خود را به پایان رساندند.